Wil je de foto's groter bekijken, klik dan een keer op de foto voor een groter resultaat en 2 keer voor de optimale grootte.

zondag 26 februari 2012

Boomklever Sitta Europaea

Nadat ik vorige week vergeefs op zoek ben gegaan naar kruiend ijs langs de Oostvaardersdijk, ben ik ook nog even naar de vogel kijkhut bij de lepelaars plassen  geweest.
Daar was echter de plas nog geheel dichtgevroren, dus geen noemenswaardige vogels gespot.
Bijna weer thuis besloot ik nog even het plaatselijke park te gaan bezoeken, het zonnetje scheen immers volop.

Daar op de stam van een afgebroken boom zag ik de Boomklever . Hij had het erg druk met beestjes of ander voedsel uit de stam te pulken met zijn snavel. Ik kon vrij dichtbij komen zonder dat hij wegvloog.


Het is grappig om te zien hoe deze vogel langs de boomstam omhoog, maar vooral ook omlaag loopt. Hij heeft hele grote en lange nagels waarmee hij zich vast houdt.


Hier laat hij net wat te eten uit zijn snavel vallen.



Bron: ANWB natuurgids ; De Boomklever klimt op en neer langs stammen zonder daarbij de staart te gebruiken. Past de ingang van zijn broedhol aan zijn eigen maten aan door de randen met leem dicht te plakken ( vandaar de naam) Zo houdt hij nestplaats concurrenten van zich af.




Even lachen naar het vogeltje, eh, camera....





Nou ik doe het hem niet na hoor. Op z'n kop de boom uit.
Tot een volgende blog,
Groetjes Odette

Ps; Het lijkt idd alsof de resolutie/ kwaliteit op het blog wat minder is. Beter om de foto's in het groot te bekijken.

zondag 19 februari 2012

Kruiend ijs en sculpturen

Begin Februari ( maandag 6) ben ik richting Marken gereden. Het was schitterend  mooi weer die dag. Ik was op zoek naar kruiend ijs en ben binnendoor langs de dijk van het Marker meer gereden. Af en toe even gestopt om boven op de dijk te kijken naar hoe het  meer helemaal was dicht gevroren.


Het was nog te vroeg voor hoge bergen kruiend ijs. Langs de kant lagen wel wat ijsschotsen op elkaar gestapeld, maar het mooist waren die dag de sculpturen, ontstaan door op spattend water.






Zeker van dichtbij ( wel even de dijk afklauteren) kon je hele mooie foto's maken van de rietstengels die met een dikke laag ijs waren bedekt.





Omdat ik toch bergen van ijs wilde zien ben ik donderdag 16 februari naar de Oostvaardersdijk bij Almere gereden. Ik had begrepen dat daar wel wat te zien was. Ik had het leuker gevonden om naar Marken te gaan en bij het paard te fotograferen, maar op de website van thijs van de toren stond duidelijk dat er geen kruiend ijs aanwezig was.
Helaas werd het die dag steeds slechter weer, maar ik heb toch nog een paar foto's kunnen maken.


Het Marker meer lag nog steeds dicht ( op de vaarroute na) en ja, daar was al wat meer beweging te zien.
Op enkele plekken lag het ijs wel 2 meter hoog opgestapeld. Toch wel erg leuk om dat te zien.




Die verschrikkelijke sneeuwman met ijsmuts op die in het midden zit is mijn vader.... Even om duidelijk te laten zien dat het een best bergje met ijs was.

Vandaag kriebelde het weer. Het zonnetje scheen en er had een paar dagen een flinke wind gestaan, dus ik met frisse moed weer richting de Oostvaardersdijk gereden.  Bij de dijk aangekomen geloofde ik mijn ogen niet.
Het hele Marker meer was weer een grote plas water, met golven en al. Geen ijsschots meer te bekennen.!
En dat in twee dagen tijd.
Dan maar op zoek naar een ander onderwerp om te fotograferen....

Tot de volgende blog, en bedankt voor jullie berichtjes op het overlijden van mijn hond.
Groetjes Odette

zaterdag 11 februari 2012

Onze lieve Gizmo

Langs deze weg wil ik even laten weten dat ons geliefd hondje Gizmo afgelopen donderdag is overleden.
Gizmo was hartpatient en ruim 12 jaar oud. Hij is in mijn armen gestorven op weg naar de dierenarts. Zijn hart kon het niet meer aan. In december heeft hij nog een zware operatie aan zijn neus overleefd en alles leek goed te gaan, maar kortademigheid en vocht achter de longen was voor het zwakke hart te veel...
Hij heeft een pracht leven gehad en mocht overal met ons  mee , tot aan wintersport in een speciaal honden hotel aan toe.
We missen hem vreselijk......


Gizmo 24-9-1999 / 9-2-2012

Groetjes Odette
( het volgende blog zal even op zich laten wachten.....)

dinsdag 7 februari 2012

Koude Winterdag in de AWD

Afgelopen donderdag , 2-2-12, samen met Ghita naar de AWD gegaan. We hadden afgesproken bij ingang Oase en zijn eerst het beukenlaantje ingelopen. Vervolgens zijn we het Vinkenveld overgestoken en al gauw kwamen we een grote groep mannetjes herten tegen.






Ze lagen en liepen op een heuveltje, maar doordat er een rand van riet was waar wij ons achter  verscholen, konden we toch vrij dichtbij komen. Bovendien waren ze niet echt onder de indruk van ons...
Even verder op liepen we een overhard pad op bij een open plek en daar liepen we recht op een hele grote groep hindes af. Het waren er minimaal 40! Ze stonden prachtig in het zonnetje.




Toen we langzaam dichterbij kwamen liepen ze natuurlijk wel weg, maar rustig en totaal zonder angst. Zo'n grote groep had ik nog niet eerder gezien.


Een jonge hinde trok mijn aandacht. Lekker dik in haar vacht en wat een lief koppie. Die wil ik wel mee naar huis nemen...




Vervolgens zijn we weer verder gelopen en hebben het zwarteveld kanaal gevolgd. Het AWD bied op vele plaatsen schitterende vergezichten, en met het zonnetje erbij is het helemaal mooi. Maar die kou! Het had die nacht ruim 20 graden gevroren in Nederland.


Op sommige plaatsen is het water toch dicht gevroren. Maar daar waar het zonnetje op schijnt smelt het ook weer snel, alhoewel...


Om de stelen van het riet hadden zich "schoteltjes" van ijs gevormd. Grappig gezicht.




Een overvliegende zilverreiger.


Opeens zagen we de IJsvogel in het riet zitten aan de overkant. Mooi in het zonnetje. Hier merk ik toch wel dat ik met mijn lens, Tamron 18-270mm , toch niet het vogeltje zo dichtbij kan halen. Dat wordt weer flink sparen voor een andere...


Uiteraard zijn we even bij het vosje wezen kijken. Maar daar was het zo'n circus van fotografen dat we weer snel zijn vertrokken. Wel even lekker van een kop warme chocomelk zitten genieten. Dat kwam goed van pas bij deze kou.


Terug gelopen langs het betonnen kanaaltje en daar zagen we aldoor een vogeltje opvliegen en een stukje verderop weer neerstrijken. Volgens Ghita is dit de grote gele kwikstaart. Doordat het vogeltje vrij klein is en de afstand zo groot, is het moeilijk scherp stellen. Ik heb dan ook een heleboel scherpe foto's van de betonnen rand ha ha ha.


Hier nog zo'n vage gevederde vriend. Ik dacht dat het een strandloper was, maar wie het weet mag het zeggen...


En zo kwam er alweer een einde aan een zalig dagje in de AWD. Ik kom er niet zo vaak, dus voor mij is het extra genieten. Ondanks de kou hebben we ons prima vermaakt en veel gezien.
Tot de volgende blog,
Groetjes Odette

Ps; bedankt voor jullie reacties op mijn vorige blogs.